Στην προηγούμενη Γενική Συνέλευση του Τμήματος την Τρίτη 28/4 τρόμαξαν τα αυτιά μας όταν ακούσαμε ότι το πρόγραμμα σπουδών του τμήματος πρόκειται να αλλάξει κατά πολύ το αμέσως επόμενο χρονικό διάστημα, δηλαδή στο επόμενο τμήμα καθηγητών. Το πρόγραμμα σπουδών μας είχε αλλάξει μόλις πριν 2 χρόνια και έκτοτε είχε συσταθεί μια επιτροπή η οποία θα εξέταζε περαιτέρω αναδιαρθρώσεις του ( δε χρειάζεται να μαντέψεις ποιά επιφανής φιγούρα που κάθεται ολημερίς κι ολονυχτίς στα γαλάζια τραπεζάκια παραγοντίζοντας και τσιμπώντας ψηφαλάκια για τη ΔΑΠ συμμετείχε με οκτώ καθηγητές στην εν λόγω επιτροπή υποτίθεται για να εκφράσει τη φωνή των φοιτητών ). Αυτό δεν είναι κάτι που συμβαίνει μόνο στη δικιά μας σχολή, αλλά αντίστοιχα έχουν περάσει ή έχουν επιχειρηθεί να περάσουν ( αλλά βρήκαν απέναντί τους τις κινητοποιήσεις των φοιτητών οπότε και οι καθηγητές αναγκάστηκαν να τα μαζεύουν) σε πολλά άλλα τμήματα ιδιαιτέρως μετεκλογικά προκειμένου να επισπεύσουν τις διαδικασίες πριν περάσει το νέο πολυνομοσχέδιο.
ΤΙ ΠΑΙΖΕΙ ΟΜΩΣ ΑΚΡΙΒΩΣ ΚΑΙ ΓΙΑΤΙ ΜΑΣ ΑΦΟΡΑ ΟΛΟΥΣ;;
Σ’ αυτή τη φάση επιδιώκουν να περάσουν κάποιες βασικές αλλαγές που θα ανοίξουν το δρόμο για μια σειρά αντιδραστικών μεταρρυθμίσεων στο επόμενο διάστημα. Κυρίαρχες διατάξεις του νέου προγράμματος είναι:
Η μεταφορά μαθημάτων κορμού μεγαλύτερων εξαμήνων σε μικρότερα και παράλληλα η μετατροπή μαθημάτων κορμού σε υποχρεωτικά τομέα. ( π.χ. η πρόταση που ακούστηκε να κατέβει η Δυναμική σε μικρότερο έτος και να γίνει το Α.Μ.Α.Κ κορμού)
το ζουμί: αυτή μάλλον συνιστά και την κυρίαρχη επιδίωξη καθώς στρώνει το -όχι και τόσο κόκκινο- χαλί της διάσπασης του κύκλου σπουδών σε 3 και 2 έτη το γνωστό σε όλους μας Bachelor και Master και κατ’ επέκτασιν του ενιαίου πτυχίου και επαγγελματικών δικαιωμάτων. H λογική τους είναι απλή: στέλνουν τα δύσκολα μαθήματα στα τρία πρώτα έτη διαμορφώνοντας διακριτά επίπεδα σπουδών, προκειμένου να έρθει ομαλά η διασπαση του πτυχίου. Αυτή η κατεύθυνση αποτελεί βασική στόχευση για τον εκπαιδευτικό μηχανισμό τα τελευταία χρόνια γιατί διαμορφώνει διαφορετικές ροές αποφοίτων πολλών ταχυτήτων προκειμένου αφενός αυτοί που θα καταλήξουν να παίρνουν πτυχίο στα 3 χρόνια να είναι ευέλικτοι και προσαρμόσιμοι στις ανάγκες του κλάδου και της παραγωγής ( φορτώνοντας στην τσέπη τους περαιτέρω επιμορφώσεις) και αφετέρου οι κάτοχοι του Master (που θα τους δίνει τα επαγγελματικά δικαιώματα αποκλειστικά του Τομέα τους) να έχουν την απαιτούμενη εξειδίκευση. Έτσι σε συνδυασμό με την κατάσταση που επικρατεί στην εργασία και την κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων εργασίας θέλουν να τσακίσουν κάθε δυνατότητα διεκδίκησης εφόσον ένα εξατομικευμένο πτυχίο ισοδυναμεί με αποφοίτους οι οποίοι δε θα έχουν κανένα ''πάτημα'' για να διεκδικούν συλλογικά.
H μείωση του αριθμού των μαθημάτων με τη δικαιολογία πως θα ανακουφιστούν οι φοιτητές από τον υπερβολικό όγκο διαβάσματος ( απορούμε πώς και δε σκέφτηκε κανένας να μειώσει τα υποχρεωτικά θέματα ή τις προφορικές εξετάσεις, αντίθετα προσθέτουν και νέα, βλέπε Τεχνική Περιβάλλοντος)καθώς και λόγω της υποχρηματοδότησης και έλλειψης μελών ΔΕΠ για να καλύψουν τις ανάγκες του μεγάλου αριθμού μαθημάτων.
το ζουμί: λιγότερα μαθήματα ≠ λιγότερη δουλειά για μας τους φοιτητές. Τουναντίον, μείωση του αριθμού των μαθημάτων σημαίνει συγχώνευση σε ένα ενιαίο ακαταλαβίστικο μάθημα με τεράστιο όγκο ύλης, που ιδρώνεις να το περάσεις κι όταν κοιτάς πίσω δεν έχεις καταλάβει τίποτε, όπως η επώδυνη πείρα οποιούδήποτε έχει δώσει Υδρεύσεις-Αποχετεύσεις- Αρδρεύσεις μας έχει δείξει. Ακόμη, μπορεί να μεταφραστεί σε κατάργηση μαθημάτων ( η Επιτροπή εισηγήθηκε π.χ. την κατάργηση της Φυσικής και της Πληροφορικής), που όσο κι αν δε μας ταράζει, αποτελούν μαθήματα που μας εφοδιάζουν με τα βασικά εργαλεία για να είμαστε σε θέση να ανταπεξέλθουμε στις οποιεσδήποτε γνωστικές εξελίξεις του κλάδου χωρίς να ειμαστε αναγκασμένοι να βουτήξουμε στο βούρκο της δια βίου μάθησης και των συνέχων πιστοποιήσεων. Με τέτοιες τακτικές το πρόγραμμα σπουδών θα κινείται με όλο και πιο εντεινόμενο τρόπο στην κατεύθυνση της εξειδίκευσης και μη κατοχύρωσης όλων των επαγγελματικών μας δικαιωμάτων.
Τα προαπαιτούμενα και οι αλυσίδες μαθημάτων: ως γενικό σχόλιο για τη βελτίωση του προγράμματος μπαίνει η εφαρμογή προαπαιτούμενων μαθημάτων.
το ζουμί: η διατύπωση είναι αρκετά ασαφής και μπορεί να ερμηνευθεί με δύο τρόπους: είτε ότι θα παν να επιβάλλουν προαπαιτούμενο αριθμό περασμένων μαθημάτων για να πάρουμε τομέα, που σε τμήματα που εφαρμόζεται, βλ. Ηλεκτρολόγοι Α.Π.Θ, οδηγεί στο ότι φοιτητές καθυστερούν χρόνια ολόκληρα για να πάρουν τομέα, είτε ότι θα περάσουν αλυσίδες του στυλ δεν μπορείς να δηλώσεις Στατική ΙΙ αν δεν έχεις περάσει Τεχνική Μηχανική και Στατική Ι (μα καλά δεν θα πάρουμε πτυχίο ποτέ). Τέτοιες αλλαγές δεν εξυπηρετούν κανέναν απολύτως ακαδημαϊκό σκοπό αλλά μοναδικός σκοπός τους είναι η εντατικοποίηση και πειθάρχηση των φοιτητών και η μετατροπή τους στην τελική σε φυτά δωματίου με μόνο μέλημα τα μαθήματα και τις εξεταστικές, αλλά και η γρήγορη και πολύ πιο ευέλικτη εναρμόνιση με τις εξελίξεις στον κλάδο.
H θεσμοθέτηση της πρακτικής άσκησης.
το ζουμί: αρχικά οι θέσεις για πρακτική τη δεδομένη στιγμή είναι 98 ενώ οι εισακτέοι φέτος ήταν 260, πράγμα που σημαίνει πως άπαξ και γίνει υποχρεωτική οι φοιτητές θα κονταροχτυπιώμαστε για το ποιος θα πρωτοπρολάβει να κάνει αίτηση. Η κύρια στόχευση αυτής της μεταρρύθμισης είναι η μείωση του χρόνου που θα απαιτείται για να εξοικειωθεί ο νέος εργαζόμενος στο πεδίο της δουλείας και άρα να μειωθεί η ζημιά που έχει ο εργοδότης του λόγω της αδυναμίας του αποφοίτου για τη γρήγορη εφαρμογή του επαγγέλματος. Παράλληλα εμπεδώνεται και το εργασιακό μας μέλλον που δεν είναι άλλο από τη δουλειά για 300 ευρώ, ενώ μέσα από τη θεσμοθέτηση της πρακτικής άσκησης το πανεπιστήμιο κλείνει το μάτι στα μεγάλα τεχνικά γραφεία παρέχοντάς τους φτηνό εργατικό δυναμικό χωρίς κανένα δικαίωμα δίνοντας και το πράσινο φως για απολύσεις μόνιμου προσωπικού. Αυτό για μας σημαίνει πολύ απλά ότι θα δουλεύουμε για πενταροδεκάρες στην καλύτερη, αμισθί στη χειρότερη και θα αξιολογούμαστε με βάσει την απόδοσή μας απο τη σκοπιά του εργοδότη μας, ενώ παράλληλα εντείνεται και η εντατικοποίηση η οποία επεκτείνεται πλέον και εκτός του πανεπιστημίου.
Συνένοχος σε αυτην την προσπάθεια μερίδας των καθηγητών -και με κάθε καλή διάθεση να προωθήσει την αλλαγή ένα βήμα πιο πέρα- προτείνοντας και δικές της αλλαγές- όπως η αντικατάσταση της Πληροφορικής με Εφαρμογές Πληροφορικής ΙΙ για εκμάθηση περισσότερων προγραμμάτων καθώς και η θέσπιση υποχρεωτικών σεμιναρίων πάνω σ’ αυτά σε επόμενο έτος ( όλα τα ΄χε η Μαργιορή....) δεν είναι άλλη απο τη γνωστή τσατσά του Συλλόγου ΔΑΠ- ΝΔΦΚ. Αλλά δεν περιμέναμε και τίποτε καλύτερο από τη ΔΑΠ που πόσες φορές έχει περάσει απο διοικητικά συμβούλια αλλαγές σε μαθήματα πριν καν περάσουν από το Τμήμα σε συνεννόηση βέβαια με τον Πρόεδρο και άλλους καθηγητές, που δεν θέλει για κανένα λόγο να γίνονται συνελεύσεις ( πόσες φορές έχει παίξει κρυφτούλι για να μη σφραγίσει υπογραφές) παρά μόνο αν μπορεί με έναν ευθύ τρόπο να καρπωθεί ψήφους από αυτές, και που συμπερασματικά είναι ο,τιδήποτε άλλο απο την παράταξη που βρίσκεται κοντά στο φοιτητή.
Ενάντια σε κάθε προσπάθεια να διασπάσουν το πτυχίο μας, να υποβαθίσουν τα επαγγελματικά μας δικαιώματα, να μεταβάλλουν την καθημερινότητά μας και τους όρους ύπαρξής μας στις σχολές σε συνεχή αγώνα δρόμου, δεν μπορούμε παρά να πάρουμε ξεκάθαρη θέση. Κι αυτή η θέση δεν μπορεί για μας να είναι η συνδιαλλαγή, η ενσωμάτωση και η υποταγή αλλά αντίθετα οι μαζικοί ανυποχώρητοι αγώνες και οι συλλογικές διεκδικήσεις. Απο την πλευρά μας καλούμε όλους του φοιτητές του συλλόγου να είναι στο Τμήμα την Τρίτη στις 10.15 στον Υδραυλικό τομέα προκειμένου να μπλοκάρουμε συλλογικά οποιαδήποτε προσπάθεια αλλαγής του προγράμματος σε τέτοιες κατευθύνσεις.
_ΚΑΜΙΑ ΔΙΑΣΠΑΣΗ ΤΟΥ ΚΥΚΛΟΥ ΣΠΟΥΔΩΝ_
_ ΕΝΙΑΙΑ ΠΤΥΧΙΑ ΜΕ ΟΛΑ ΤΑ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ_
_ΟΥΤΕ ΣΚΕΨΗ ΓΙΑ ΠΡΟΑΠΑΙΤΟΥΜΕΝΑ ΚΑΙ ΑΛΥΣΙΔΕΣ_
_ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗ ΘΕΣΜΟΘΕΤΗΣΗ ΤΗΣ ΠΡΑΚΤΙΚΗΣ ΑΣΚΗΣΗΣ_
ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠ’ ΤΑ ΠΤΥΧΙΑ!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου