Τετάρτη 6 Μαΐου 2015

Μπροστά στην κάλπη, κοκκινίζω...

Μπροστά στην κάλπη, κοκκινίζω...

Οι φετινές φοιτητικές εκλογές στις 13 Μάη πραγματοποιούνται μετά από την αλλαγή της κυβέρνησης και την ανάδειξη της συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ η οποία παρόλο το φιλολαϊκό προσωπείο που προβάλει, μάλλον αδυνατεί να καλυτερεύσει τις ζωές μας ουσιαστικά. Το πόσο δωρεάν και δημόσιο είναι το πανεπιστήμιο, οι ελευθερίες εντός τουαλλά και τα δικαιώματα που κατοχυρώνει το πτυχίο βρίσκονται υπό αμφισβήτηση, ενώ η προοπτική των φοιτητώνπαλαντζάρει ανάμεσα στην ανεργία και στην εργασιακή περιπλάνηση με ελαστικές σχέσεις εργασίας και μισθούς πείνας (πχ voucher). Κρίνεται λοιπόν αναγκαίο το φοιτητικό κίνημα να επιβάλει τις πραγματικές του ανάγκες προκειμένου να διεκδικήσει τους όρους ζωής που του αναλογούν. Οι εκλογές, σαν αποτύπωση συσχετισμών σε μια συγκεκριμένη χρονική στιγμή, είναι μία μάχη που καλούμαστε να δώσουμε και πρέπει να είναι μια πολιτική διαδικασία στην οποία ο καθένας στηρίζει μια πολιτική αντίληψη και κατεύθυνση. Είναι σημαντικό το φοιτητικό κίνημα να δώσει το μήνυμα ότι ήμασταν, είμαστε και θα είμαστε αυτοί που απέναντι στις λογικές ανάθεσης των αυτόκλητων σωτήρων προτάσσουμε τους συλλογικούς ανυποχώρητους αγώνες των φοιτητών στο πλάι των εργατών και ολόκληρης της κοινωνίας.

Η διαδικασία αυτή αν και δεν καθορίζει, επηρεάζει τη λειτουργία του συλλόγου μέσα στην επόμενη χρονιά καθώς προκύπτει το Διοικητικό Συμβούλιο του. Το ΔΣ αποτελείται από 11 έδρες οι οποίες μοιράζονται στους πολιτικοσυνδικαλιστικούς σχηματισμούς (σχήματα, παρατάξεις) βάσει του εκλογικού αποτελέσματος και έχει χαρακτήρα λήψης άμεσων αποφάσεων εκ μέρους του συλλόγου. Για μας το ΔΣ πρέπει να είναι μια διαδικασία ανοιχτή για όλους, όπου κάθε φοιτητής μπορεί να παρεμβαίνει και να ελέγχει τις αποφάσεις του. Με αυτή τη λογική, συμμετέχουμε στις εκλογές γιατί θέλουμε να τις κάνουμε μια πολιτική διαδικασία που θα αναμετρηθούν αντιλήψεις και να μη χαρίσουμε καμία διαδικασία λήψης αποφάσεων στουςφοιτητοπατέρεςτης ΔΑΠ. Θέλουμε λοιπόν να παρεμβαίνουμε στο Δ.Σ., όχι για να το παίξουμε οι αφ’ υψηλού αντιπρόσωποι των φοιτητών, αλλά για να μαθαίνουμε τι συμβαίνει μέσα σε αυτό και να το θέτουμε υπό τον έλεγχο του συλλόγου φοιτητών, ώστε στην τελική να μην αποφασίζουν 11 πεφωτισμένα άτομα για εμάς χωρίς εμάς. Ενεργητικά λοιπόν να παίρνουν οι φοιτητές την κατάσταση στα χέρια τους, ώστε να αναπνέει η δημοκρατία των γενικών συνελεύσεων.


Ποιες είναι όμως οι δυνάμεις του συλλόγου μας;

ΔΑΠ-ΝΔΦΚ «Ήρθε η ώρα» να την εξαφανίσουμε! Πιστός εκφραστής του κεφαλαίου και της Ε.Ε., η ΔΑΠ υπερασπίζεται την εκπαιδευτική αναδιάρθρωση (τη βαθύτερη και σφοδρότερη επίθεση που δέχεται το Δημόσιο και Δωρεάν Πανεπιστήμιο τα τελευταία χρόνια) με ότι αυτή περιλαμβάνει, από τις απολύσεις μέχρι τις διαγραφές φοιτητών! Είναι αυτή που πρώτη κατηγορούσε τους φοιτητικούς συλλόγους και τις κινητοποιήσεις τους πλάι πλάι με τους πρυτάνεις και τους μεγαλοκαθηγητές, ενώ σιγόνταρε τους μπράβους και τα ΜΑΤ, αλλά ποτέ δεν ενδιαφέρθηκε για την ιδιωτικοποιημένη λέσχη και τους φοιτητές που πετιούνται έξω από τις εστίες. Πώς είναι άλλωστε δυνατόν να ξεχάσουμε το αλησμόνητο «Παιδεία 2020» με τη ΔΑΠ να οραματίζεται «μη κρατικά Πανεπιστήμια» (γιατί και η λέξη «ιδιωτικά» δεν είναι και η πιο εύηχη), να μιλά για την «ανάγκη σύνδεσης των Ιδρυμάτων με τις επιχειρήσεις βάσει των αναγκών της αγοράς» και για «Πανεπιστημιακή αστυνομία»! 
Δεν είναι τυχαίο ότι το τμήμα μας πρωτοπορεί στην εδραίωση της εκπαίδευσης αναδιάρθρωσης, αφού η “υπεύθυνη” ΔΑΠ ως πρώτη δύναμηείναι εκεί να το εγγυηθεί. Ο δρόμος της ΔΑΠ είναι η τυφλή υπακοή στις επιταγές της Ε.Ε – Δ.Ν.Τ και η υποταγή στις ανάγκες της αγοράς. Είναι αυτοί που έχουν φέρει επανειλημμένα μπράβους στις σχολές, να τραμπουκίσουν αγωνιστές και συλλογικές διαδικασίες. Είναι αυτοί που πουλάνε εγγραφές, ποτά, χαμόγελα και παρτάκια για να κερδίσουν κουκιά στην εκλογική αναμέτρηση! Οι Σύλλογοι της ΔΑΠ είναι μαύροι σύλλογοι, παντελώς αποκομμένοι από τις συλλογικές διαδικασίες και ανήμποροι να διεκδικήσουν αυτά που τους ανήκουν και να επιβάλλουν τις ανάγκες τους! Η ψήφος στη ΔΑΠ είναι ψήφος υπέρ του Πανεπιστημίου για λίγους και εκλεκτούς και ψήφος ενάντια στο κίνημα και τις συλλογικές διεκδικήσεις.

ΑΡΕΝ: Η ΑΡΕΝ μετά την εκλογή της νέας κυβέρνησης έχει αφήσει στην άκρη τα όποια κινηματικά χαρακτηριστικά διέθετε και βρίσκεται σε μία κατάσταση αναμονής. Χειροκροτεί το νέο πολυνομοσχέδιο για ότι βελτιώσεις μπορεί να περιέχει αλλά ξεχνάει τις πραγματικές ανάγκες των φοιτητών. Εγκλωβισμένη στα πολιτικά αδιέξοδα της συγκυβέρνησης, η ΑΡΕΝ καταγγέλλει μνημόνια, χωρίς στην πραγματικότητα να αντιλαμβάνεται πως η Ε.Ε., τα μνημόνια, η φτώχεια, η ανεργία έχουν τις ρίζες στον ίδιο τον καπιταλισμό και άρα δεν χρειαζόμαστε μια νέα καλύτερη «αριστερή κυβέρνηση» που θα προσβλέπει σε επαναδιαπραγμάτευση με την Ε.Ε. λες και το κεφάλαιο μπορείς να το ξεγελάσεις ή η ΕΕ είναι σύμμαχος και όχι το στρατηγείο της επίθεσης στα δικαιώματα και τις ανάγκες μας. Με τον ίδιο τρόπο καταγγέλλει την εκπαιδευτική αναδιάρθρωσηξεχνώντας ότι αφενός το χρέος εμποδίζει την χρηματοδότηση των πανεπιστημίων αλλά και αφετέρου ότι η συνθήκη της Μπολόνια επιβάλλει συγκεκριμένη λειτουργία για τα πανεπιστήμια στην Ευρώπη. Την ίδια ώρα προσπαθεί να κρατήσει το κίνημα σε μια ρηχή, ακίνδυνη διαμαρτυρία χωρίς να προσφέρει ουσιαστικά στους αγώνες. Άλλωστε δεν είναι τυχαία και η στάση της για την ανασύσταση της ΕΦΕΕ (τριτοβάθμιο όργανο των φοιτητών) προκειμένου να εγκλωβίσει το κίνημα στη συνδιαλλαγή με το υπουργείο. 
Στην πραγματικότητα αυτό που χρειαζόμαστε είναι ένα φοιτητικό κίνημα πλάι στο εργατικό που με διαρκείς και ανυποχώρητους αγώνες θα έρθει σε ευθεία ρήξη με το σύστημα για να φτάσουμε τελικά στην πραγματική ανατροπή του και την κοινωνία των αναγκών μας. Η πολιτική αντίληψη της ΑΡ.ΕΝ. που αυτή τη στιγμή θέλει το φοιτητικό κίνημα χειροκροτητή της κυβέρνησης της, είναι επικίνδυνη για το ίδιο το φοιτητικό κίνημα, στη πιθανότητα να το εγκλωβίσει σε λογική αναμονής και να το καταστήσει συνένοχο στα σχέδια του Υπουργείου. 

ΠΚΣ-ΚΝΕ-ΜΑΣ: Η αριστερά της ηττοπάθειας που διαχωρίζει τον πολιτικό με τον οικονομικό αγώνα και διακηρύσσει πως οι αγώνες δεν μπορούν να είναι νικηφόροι στο σήμερα αλλά ανάγει κάθε μάχη για ρήξη και ανατροπή με το υπάρχον σύστημα σε ένα μακρινό μέλλον της λαϊκής εξουσίας που θα έρθει μέσα από την ισχυροποίηση του ΚΚΕ και μόνον, και την απόκτηση των εκλογικών συσχετισμών. Τη στιγμή που θεωρεί την υιοθέτηση της πολιτικής γραμμής του ΚΚΕ ως τη μόνη αλήθεια σαν προαπαιτούμενο για το κίνημα και καταγγέλλει κάθε αγώνα στον οποίο δεν έχει τους συσχετισμούς ως καταδικασμένο σε ήττα, είναι επόμενη η επιλογή της να μην καταφεύγει σε κοινή δράση με αγωνιστές της αριστεράς, να περιχαρακώνεται και να αποτελεί τροχοπέδη για την οικοδόμηση ενός πραγματικά επικίνδυνου και ανατρεπτικού φοιτητικού κινήματος. Να βλέπει εχθρούς (ίσως και πιο επικίνδυνους από τις καθεστωτικές ΠΑΣΠ-ΔΑΠ) μέσα στην αριστερά, ακόμα και στο πιο πρωτοπόρο κομμάτι της όπως είναι τα σχήματα της ΕΑΑΚ, εναντίον της οποίας εξαπολύει (και ενόψει εκλογών) σφοδρότατη επίθεση. Οι νικηφόρες μάχες της γενιάς μας δε θα δοθούν από μια τέτοια αριστερά, μέσα από «κόκκινα ΔΣ», «ηγέτες στους Συλλόγους» και «οργάνωση σε έτη και εργαστήρια» μόνο αλλά μέσα από τις Γενικές συνελεύσεις όπου οι Σύλλογοι πραγματικά ζωντανοί και οργανωμένοι θα κάνουν πολιτική για τον εαυτό τους και θα επιβάλλουν τις ανάγκες τους!Ίσως τελικά «κομπάρσος» στα σχέδια της κυβέρνησης να είναι αυτός που δεν πιστεύει στους αγώνες του σήμερα, που εμμένει σε ρηχές κινητοποιήσεις χωρίς να δίνει περιεχόμενο και κλιμάκωση.

Καμία ανοχή, καμία αποχή
Γιατί τελικά αξίζει να έρθεις στη σχολή στις 13 Μάη; Αυτοί που διαλύουν τις ζωές μας και υποθηκεύουν το μέλλον μας για να διασφαλίσουν τα συμφέροντα τους, βρίσκουν απέναντι τους ολοένα και περισσότερους, που συνειδητά ή ημισυνειδητά επιλέγουν το δρόμο του συλλογικού, οργανωμένου και ανυποχώρητου αγώνα προκειμένου να τους ανατρέψουν. Στη μάχη των εκλογών καθένας από μας καλείται να διαλέξει πλευρά! Η αποχή και η ουδετερότητα σημαίνουν ανοχή και υποταγή σε όσα μας επιβάλλουν, και στο μέλλον που ετοιμάζουν για μας, χωρίς εμάς! Είναι η ψήφος του ατομικού δρόμου, μια ψήφος που επιτρέπει σε όλο και λιγότερους να αποφασίζουν για μας! Τη μάχη των εκλογών θα τη δώσουμε όπως και κάθε άλλη μάχη: συλλογικά. Ας μη λείψει κανείς!


Τι είναι η Αντιδομή-ΕΑΑΚ

Η Αντιδομή κατεβαίνει στις εκλογές με ανοιχτό ψηφοδέλτιο. Καλούμε κάθε φοιτητή, ενάντια στη λογική της αντιπροσώπευσης και της ανάθεσης να συμμετάσχει σε αυτό, στηρίζοντας την πολιτική αντίληψη και όχι τα πρόσωπα. Καλούμε τον καθένα να γίνει εκπρόσωπος του εαυτού του, να μην σταυρώσει κανένα, στη βάση του πολιτικού πλαισίου αλλά και της ενότητας στη δράση. Τέλος η συμμετοχή στο ανοιχτό ψηφοδέλτιο είναι δημόσια στήριξη στην παρέμβαση του σχήματος και στα αποτελέσματα αυτής και δεν αντανακλά καθολική πολιτική συμφωνία με το σχήμα, συμμετοχή σε αυτό ή κάποια άλλη δέσμευση. Γιατί θέλουμε να εκφράσουμε τη λογική μιας αριστεράς που αφουγκράζεται διαφορετικά τις ανάγκες των φοιτητών και επιδιώκει ένα φοιτητικό κίνημα που τολμάει όχι μόνο να αντιστέκεται αλλά να παράγει πολιτική για τον εαυτό του και να νικάει. 

Η Αντιδομή ΕΑΑΚ είναι ένα σχήμα της αντικαπιταλιστικής& επαναστατικής αριστεράς, της αριστεράς που δίνει αγώνες στο σήμερα, που δεν συμβιβάζεται, που εναντιώνεται στις διαχειριστικές λογικές, που ακολουθεί ριζοσπαστικές πρακτικές, και παρεμβαίνει στο σύλλογο των Πολιτικών Μηχανικών. Προσπαθούμε να συμβάλλουμε στην προώθηση των συλλογικών διαδικασιών και στην πολιτικοποίηση του συλλόγου, έχοντας σαν κυρίαρχη βάση τα συμφέροντα, τις ανάγκες και τα δικαιώματα των φοιτητών μέσα στην σχολή, καθώς και ευρύτερα της κοινωνίας βάζοντας σαφή σύνδεση εργασιακής προοπτικής. Από τα μικρότερα προβλήματα μέχρι την ανάδειξη των κεντρικών πολιτικών επιλογών της κυβέρνησης και την οργάνωση της αντίστασης από μεριά των φοιτητών, πιστεύουμε ένας δρόμος υπάρχει: ο δρόμος της συλλογικής διεκδίκησης, μακριά από λογικές απόθεσης των ευθυνών και των αποφάσεων σε σωτήρες, αποσπασματικών ενεργειών και συνδιαλλαγής. Κόντρα στη λογική της «εθνικής ενότητας» εμείς παίρνουμε ξεκάθαρα θέση και τασσόμαστε με τα πληττόμενα κομμάτια της κοινωνίας. Επιλέγουμε μαζί με υπόλοιπα αριστερά σχήματα της ίδιας αριστεράς να συμμετέχουμε στην Ενιαία Ανεξάρτητη Αριστερή Κίνηση (ΕΑΑΚ) προσπαθώντας να διευρύνουμε το ρεύμα αριστερής αμφισβήτησης μέσα στα πανεπιστήμια, δίνοντας την μάχη για την συγκρότηση μιας ενωτικής μόνιμης παρέμβασης που θα συμβάλλει κυρίαρχα στην συγκρότηση μαζικού πανελλαδικού ριζοσπαστικού κινήματος νεολαίας στο πλευρό των αγωνιζόμενων εργαζομένων, που δεν θα αποβλέπει αποκλειστικά στην αυτοεπιβεβαίωση της και την αυτόκεντρηανάπτυξη της, δεν θα λειτουργεί ως παράταξη και εκφραστής μιας συγκεκριμένης κομματικής γραμμής, που δεν θα αποτελεί τον αυτόκλητο σωτήρα που κατέχει το αλάθητο, αλλά θα δίνει καθημερινά την μάχη για την προώθηση μιας ριζοσπαστικής αντίληψης, μιας αντίληψης κριτικής και αναζήτησης. Για την υπεράσπιση αυτών των σκοπών, εμμένουμε στην ανάγκη ανατροπής της υπάρχουσας κατάστασης.

ΣΤΙΣ 13 ΜΑΗ ΣΤΗΡΙΖΟΥΜΕ-ΨΗΦΙΖΟΥΜΕ:



Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου