ΟΛΟΙ ΣΤΗ ΓΕΝΙΚΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΤΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΔΕΥΤΕΡΑ 23/9

Από την καθεστωτική και την ανέκαθεν τασσόμενη υπέρ των αντιδραστικών και ενάντια στο φοιτητή εκπαιδευτικών μεταρρυθμίσεων ΔΑΠ-ΝΔΦΚ δεν περιμέναμε τίποτα καλύτερο από το να καταψηφίσει την πρόταση για συνέλευση του συλλόγου. Ούτε βέβαια η «δύναμη ανατροπής» της ΠΑΣΠ, η οποία τάχα επιδιώκει την ανάδειξη ενός αριστερού, μη φιλοκυβερνητικού και ανεξάρτητου από το ΠΑΣΟΚ προφίλ, μας εξέπληξε που δεν πάτησε καν στο ΔΣ, αποφεύγοντας να πάρει θέση και αφήνοντας την ΔΑΠ – με την οποία από πάντα κινούνταν στο ίδιο μήκος κύματος – να παίξει μπάλα και να βγάλει τα κάστανα από τη φωτιά. Αντ’ αυτού μάλιστα, η ΔΑΠ κατέθεσε και ψήφισε πρόταση για τις απολύσεις και την διαθεσιμότητα, υποστηρίζοντας πως η κινητικότητα μπορεί να αποβεί χρήσιμη για την λειτουργία του πανεπιστημίου(!!!)

Στην συνεδρίαση του ΔΣ του ΣΦΠΜ, την Δευτέρα 16 Σεπτεμβρίου στην οποία εμείς ως ΑΝΤΙΔΟΜΗ-ΕΑΑΚ καταθέσαμε πρόταση για ορισμό γενικής συνέλευσης την Τρίτη, 17 του μήνα, η πολιτική των δύο μνημονιακών παρατάξεων ξεδιπλώθηκε για ακόμη μια φορά.

Στην τωρινή πολιτική συγκυρία, με τους διοικητικούς και τους εκπαιδευτικούς να βρίσκονται σε απεργιακές κινητοποιήσεις, τους εσωτερικούς κανονισμούς να αναμένονται να ψηφιστούν, οι οποίοι θα διαλύσουν ακόμη περισσότερο το ελληνικό πανεπιστήμιο (διάσπαση πτυχίου και διάλυση επαγγελματικών δικαιωμάτων, διαγραφές φοιτητών, διοίκηση των σχολών από «Συμβούλια Ιδρύματος» κτλ.) και το δημόσιο και δωρεάν χαρακτήρα της εκπαίδευσης να πλήττεται όλο και περισσότερο (φοιτητική λέσχη να ιδιωτικοποιείται, εστίες να κλείνουν, σχολές και σχολεία να συγχωνεύονται – αφού οι απολύσεις στο δημόσιο αποτελούν γι’ αυτό την τέλεια πρόφαση, επιβολή διδάκτρων στα μεταπτυχιακά κτλ), είναι εξαιρετικής σημασίας ο σύλλογος να πάρει θέση. Να στηρίξει όχι απλά αλληλέγγυα, αλλα συμμετοχικά τον αγώνα των απεργών διοικητικών-εκπαιδευτικών, οι οποίοι διεκδικούν τα αυτονόητα για την εργασία τους αλλα και την ίδια την εκπαίδευση.

ΕΝΑΣ ΑΓΩΝΑΣ ΠΟΥ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΔΟΘΕΙ, ΜΙΑ ΕΥΚΑΙΡΙΑ ΠΟΥ ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΧΑΘΕΙ!

«Εξεταστική, πτυχίο, διάβασμα, πίεση». Σαφώς, υπάρχουν αντικειμενικά προβλήματα – και σίγουρα θα συνεχίσουν να υπάρχουν όσο η εκπαίδευση εντατικοποιείται – που αποτελούν αντικειμενική αιτιολογία για να μην μπορούμε να ασχοληθούμε. Ωστόσο, αν δούμε το ζήτημα αντίστροφα, προκύπτει πως τα πτυχία, οι καλοί βαθμοί στις εξεταστικές, τα συνεχή και ατέρμονα εντατικά προγράμματα που αφήνουν ελάχιστα περιθώρια ενασχόλησης με ζητήματα που αφορούν την κοινωνία, το πανεπιστήμιο εντός αυτής, την καταπίεση που υφίστανται οι ζωές μας, υπάρχουν και διατηρούνται επειδή υπάρχει μια συγκεκριμένη πολιτική που τα ανατροφοδοτεί. Με αυτήν ακριβώς την πολιτική επιθυμούμε – σε συνολικότερο πλαίσιο – να συγκρουστούμε. Αυτή η πολιτική του κεφαλαίου, της κυβέρνησης, της ΕΕ και του ΔΝΤ είναι που μας καθηλώνει σε αυτόν τον φαύλο κύκλο (γιατί πιέζομαι, δεν κινητοποιούμαι – δεν κινητοποιούμαι, γιατί πιέζομαι κ.ο.κ.) Σε αυτήν ακριβώς την πολιτική πρέπει να σηκώσουμε κεφάλι! Γιατί αυτή ακριβώς η πολιτική είναι που μας εξαθλιώνει, που μας καταστρέφει το παρόν και μας μαυρίζει το μέλλον!

ΑΓΩΝΑΣ ΜΑΖΙΚΟΣ, ΠΑΝΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΣ, ΝΑ ΕΙΝΑΙ Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΑΠΟ ‘ΔΩ ΚΑΙ ‘ΜΠΡΟΣ!

Να καλέσουμε Γενική Συνέλευση του συλλόγου, την Δευτέρα 23/9 στις 15.00, αιθ. 542

ΑΝΤΙΔΟΜΗ Ε.Α.Α.Κ.

Κείμενο ΕΑΑΚ Θεσσαλονίκης

ΑΓΩΝΑΣ ΜΑΖΙΚΟΣ ΠΑΝΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΣ

ΘΑ ΕΙΝΑΙ Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΑΠΟ ΔΩ ΚΑΙ ΜΠΡΟΣ!

Όπως ήταν αναμενόμενο, το φετινό καλοκαίρι ήταν τελείως διαφορετικό σε σχέση με τα προηγούμενα. Από τις μαζικότατες κινητοποιήσεις τον Ιούνη και τον Ιούλη γύρω από το πραξικοπηματικό κλείσιμο της ΕΡΤ, μέχρι τις μεγαλειώδεις διαδηλώσεις την ημέρα της ΔΕΘ, που ανάγκασαν τον Σαμαρά να φύγει μετά από 2 ώρες σαν κυνηγημένος, αντιλαμβανόμενος την κοινωνική οργή, τη σκυτάλη παίρνουν τώρα μια σειρά εργασιακών κλάδων στο δημόσιο τομέα με χαρακτηριστικότερα παραδείγματα τους εκπαιδευτικούς, τους νοσοκομειακούς γιατρούς και τους εργαζόμενους στην τοπική αυτοδιοίκηση αλλά και τους διοικητικούς υπαλλήλους σε ΑΕΙ – ΤΕΙ.

Μέσα στη συγκυρία της οξυμένης κρίσης του νεοφιλελευθερισμού, η κυβέρνηση ΝΔ – ΠΑΣΟΚ έχει ως στόχο να σαρώσει όλα τα κεκτημένα του εργατικού και λαϊκού κινήματος. Σ’ αυτό το πλαίσιο εντάσσονται οι ιδιωτικοποιήσεις, οι πλειστηριασμοί πρώτων κατοικιών και οι απολύσεις των δημοσίων υπαλλήλων ανοίγοντας το δρόμο για περαιτέρω αντιδραστικές μεταρρυθμίσεις στον ιδιωτικό τομέα, στην κατεύθυνση της υπέρβασης της κρίσης από την πλευρά του κεφαλαίου. Κοντινότερο παράδειγμα από το χώρο της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης είναι οι επικείμενες απολύσεις των διοικητικών υπαλλήλων των ΑΕΙ – ΤΕΙ της χώρας, με την αγαστή συνεργασία των πρυτανικών αρχών (όπως και παλαιότερα με τους εργολαβικούς).

Σ’ αυτή τη συγκυρία και ο χώρος της εκπαίδευσης συνολικά μπαίνει με πιο συγκεκριμένο τρόπο στο στόχαστρο της επιθετικής κυβερνητικής πολιτικής. Στο«Νέο Λύκειο», όπου αυξάνονται τα εξεταστικά φίλτρα, αφενός εντείνονται οι ταξικοί φραγμοί (με 42 μαθήματα για την εισαγωγή στο πανεπιστήμιο, κλεισίματα κ συγχωνεύσεις σχολείων και 30.000 λιγότερους εκπαιδευτικούς τα τελευταία 3 χρόνια Μνημονίων), και αφετέρου δημιουργείται το νέο μοντέλο εργαζομένου (εντατικοποιημένου, πειθαρχημένου, χωρίς δικαιώματα συλλογικής διεκδίκησης, με έντονα χαρακτηριστικά ενσωμάτωσης του ατομικού δρόμου) που θα δουλεύει από τα 15 σε μαθητεία(ανασφάλιστη εργασία των 140Ε). Παράλληλα καταργούνται μια σειρά από ειδικότητες σε ΕΠΑΛ οι οποίες έρχονται να καλυφθούν από την ιδιωτική εκπαίδευση και τα ΙΙΕΚ, ζητήματα που κάνουν πιο επιτακτικό από ποτέ το αίτημα για μόρφωση και δημόσια και δωρεάν εκπαίδευση για όλους.

Στο χώρο της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης, μέσω της εκπαιδευτικής αναδιάρθρωσης διαμορφώνεται το νέο μοντέλο του πανεπιστημίου.

· Ένα πανεπιστήμιο που θα έχει χάσει το Δημόσιο και Δωρεάν του χαρακτήρα, λειτουργώντας με ιδιωτικοοικονομικά και ανταποδοτικά κριτήρια στην κατεύθυνση εξυπηρέτησης των αναγκών του Κεφαλαίου και της αγοράς. Συγκεκριμένα για το ΑΠΘ, είναι ενδεικτική η απόφαση της Συγκλήτου για εισαγωγή διδάκτρων στα μεταπτυχιακάπου ανοίγει το δρόμο για δίδακτρα και στις προπτυχιακές σπουδές. Επιπλέον, σε συνέχεια της κατάστασης που έχει δημιουργηθεί στη Φοιτητική Λέσχη από την Άνοιξη, βρίσκεται η επικείμενη ιδιωτικοποίησή της με την προκήρυξη διαγωνισμού ανάθεσης έργου σε εργολάβο –catering. Αυτό σημαίνει αφενός την χειροτέρευση των εργασιακών σχέσεων των εργαζομένων στη λέσχη και ενδεχόμενες απολύσεις και αφετέρου την πολύ μεγάλη πιθανότητα, στα όρια της βεβαιότητας για εισαγωγή αντιτίμου στη Λέσχη και άρα την κατάργηση του κεκτημένου της Δωρεάν Σίτισης.

· Ένα πανεπιστήμιο με ελαστικές σχέσεις εργασίας στο εσωτερικό του, εργολαβίες, το μόνιμο φόβο της απόλυσης

· Ένα πανεπιστήμιο αντιδημοκρατικό, αυταρχικό, με ένα ανάλογο θεσμικό πλαίσιο που θα το επιτρέπει (βλέπε επικείμενη συγκρότηση Εσωτερικών Κανονισμών Λειτουργίας και των αντίστοιχων Οργανισμών). Ένα πανεπιστήμιο που θα διοικείται από κλειστά Συμβούλια Ιδρύματος (με manager, τεχνοκράτες, ακαδημαϊστές) μακριά από τον έλεγχο και τις πιέσεις του φοιτητικού σώματος, με διαλυμένο τόσο τον φοιτητικό όσο και τον εργατικό συνδικαλισμό εντός του.

· Ένα πανεπιστήμιο που θα δίνει πτυχία κουρελόχαρτα, που θα εξασφαλίζουν στη χειρότερη την ανεργία, στην καλύτερη την εργασιακή περιπλάνηση, την ατομική διαπραγμάτευση και τελικά το εργασιακό καθεστώς των ίδιων των εργαζομένων στη λέσχη.

Όλα αυτά έρχονται να επισφραγίσουν το τέλος του "πανεπιστημίου της μεταπολίτευσης", ως ο ειδικός τρόπος με τον οποίο εκφράζονται οι πολιτικές των κυβερνήσεων στο χώρο της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης και δεν είναι ξεκομμένα από την γενική πολιτική συγκυρία. Μια συγκυρία που χαρακτηρίζεται από την ολοένα και εντεινόμενη ελαστικοποίηση των σχέσεων εργασίας, τσάκισμα των εργασιακών δικαιωμάτων, εκτόξευση της ανεργίας για τους νέους στο 67%. Ειδικά για την νεολαία, η αναπροσαρμογή των εργασιακών σχέσεων στις επιταγές της ΕΕ περιγράφεται μέσα από το Σύμφωνο Πρώτης Απασχόλησης, το «Σχέδιο Δράσης για την Νεολαία», τα ΚΟΧ και τα πενταετή προγράμματα ΕΣΠΑ. Κατοχυρώνεται έτσι νομικά ένα μοντέλο εργασίας με ατομικούς όρους διαπραγμάτευσης (ατομικές συμβάσεις εργασίας), χωρίς το όριο του κατώτατου μισθού, χωρίς ασφάλιση και περίθαλψη και συνεχή "επανακατάρτιση"

Τώρα είναι η ώρα για την οικοδόμηση ενός πλατιού πανεκπαιδευτικού μετώπου φοιτητών, μαθητών, εκπαιδευτικών και διοικητικών, που μπορεί να αποτελέσει τον πόλο συσπείρωσης του ευρύτερου λαϊκού κινήματος και της επερχόμενης κοινωνικής αναταραχής. Ως φοιτητές, αντί να μείνουμε άβουλοι και παθητικοί θεατές, πρέπει να βάλουμε πλάτες στην οικοδόμηση του μετώπου, να γίνουμε ενεργό κομμάτι του, να παλέψουμε για ενιαία ισχυρά πτυχία με όλα τα επαγγελματικά δικαιώματα κατοχυρωμένα, για δωρεάν σίτιση, στέγαση και συγγράμματα, να προχωρήσουμε σεΓενικές Συνελεύσεις σε όλους τους Φοιτητικούς Συλλόγους και στη λήψη αγωνιστικών αποφάσεων.

Πάνω στα αιτήματα της Δημόσιας και Δωρεάν Εκπαίδευσης για όλους, της μόνιμης και σταθερής δουλειάς για όλους ενάντια στις απολύσεις και τη διαθεσιμότητα, ενάντια στην πολιτική κυβέρνησης, ΕΕ και ΔΝΤ, είναι αναγκαίος ο από τα κάτω συντονισμός των Φοιτητικών Συλλόγων με τους φορείς και τα σωματεία που βρίσκονται σε κινητοποιήσεις και η κοινή συμπόρευση στο πεδίο του δρόμου.

ΦΟΙΤΗΤΕΣ ΜΑΘΗΤΕΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΙ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟΙ

ΓΙΑ ΔΩΡΕΑΝ ΠΑΙΔΕΙΑ ΠΑΛΕΥΟΥΜΕ ΜΑΖΙ!

ΕΑΑΚ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ

Όλοι στην πορεία, Δευτέρα 16/9

καταγγελία σε ΔΑΠ και ΠΑΣΠ

            Η δικομματική κυβέρνηση των ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, υπο τις επιταγές  της ΕΕ και του ΔΝΤ, ξεκίνησε εδώ και κάποια χρόνια μια πρωτοφανή επίθεση στα κεκτημένα δικαιώματα του λαού στην εργασία, την υγεία, την παιδεία και εν τέλει στην ίδια του την ελευθερία. Τώρα, έρχεται να συμπληρώσει την επίθεση αυτή με μια εκπαιδευτική μεταρρύθμιση, που αφορά συγχωνεύσεις και καταργήσεις πανεπιστημιακών τμημάτων και σχολείων, απολύσεις, διαθεσιμότητα και κινητικότητα διοικητικών υπαλλήλων και εκπαιδευτικών. Συγκεκριμένα, στον χώρο των ΑΕΙ και ΤΕΙ, ανακοινώθηκαν οι διαθεσιμότητες των 4.000 διοικητικών υπαλλήλων. Σε αυτό, οι εργαζόμενοι αυτού του χώρου, εναντιώνονται με μια σειρά απεργιακών κινητοποιήσεων διεκδικώντας το δικαίωμα τους στην μόνιμη εργασία. Μάλιστα, σε ιδρύματα όπως το ΕΜΠ και το ΕΚΠΑ, με την στήριξη φοιτητικών συλλόγων κάνουν κατάληψη και κλείνουν τις σχολές. Στο ΑΠΘ, οι διοικητικοί υπάλληλοι αποφάσισαν δύο επαναλαμβανόμενες 48ωρες απεργιακές κινητοποιήσεις, δηλώνοντας ότι το αίτημά τους για «καμία διαθεσιμότητα, καμία απόλυση» είναι δίκαιο και ότι «ο αγώνας θα είναι ανυποχώρητος». Ωστόσο, στην Πολυτεχνική Σχολή του ΑΠΘ, με πρωτοβουλία του κοσμήτορα, οι γραμματείες παραμένουν ανοιχτές και οι εγγραφές γίνονται κανονικά. Πρόκειται ουσιαστικά για μια υπονόμευση του δίκαιου αγώνα τους που έρχεται σε ξεκάθαρη αντιπαράθεση τόσο με τα δικά τους συμφέροντα όσο και με τα δικά μας.

Παμπολυτεχνειακή Συνέλευση εργαζομένων-φοιτητών-καθηγητών στο ΕΜΠ

 Σε μία πρωτοφανή ως προς τη συμμετοχή Παμπολυτεχνειακή Συνέλευση, που πραγματοποιήθηκε την Παρασκευή και στην οποία έλαβαν μέρος περίπου 700 διδάσκοντες, εργαζόμενοι και φοιτητές του ΕΜΠ, επιβεβαιώθηκε η βούληση των μελών της ακαδημαϊκής κοινότητας για πλήρη στήριξη των κυλιόμενων περιφρουρούμενων απεργιών των Συλλόγων εργαζομένων μέχρι τις 20 Σεπτεμβρίου.

Στη συνέλευση μετείχαν οι πρυτανικές αρχές του Ιδρύματος, ενώ διαβάστηκε επιστολή των Κοσμητόρων του συνόλου των εννέα Σχολών του ΕΜΠ, η οποία καταλήγει με τη διαπίστωση ότι αν εφαρμοστεί το μέτρο της διαθεσιμότητας των διοικητικών υπαλλήλων στο Ιδρυμα, τούτο θα οδηγήσει πρακτικά τις Σχολές σε αδυναμία λειτουργίας.

Στη συνέλευση, την οποία επισημαίνουμε ότι διηύθυνε κοινό προεδρείο των Συλλόγων καθηγητών και εργαζομένων στο ΕΜΠ, έλαβαν το λόγο δεκάδες ομιλητές, μεταξύ των οποίων και φοιτητές. Πολλοί τόνισαν με έμφαση την ανάγκη να πάρει άμεσα θέση η Σύγκλητος, κάτι που εκτιμάται ότι θα συμβεί τις αμέσως επόμενες ημέρες.